مردم ، خسته
فلج
به خاطر عاشق بودن یا به خاطر عاشق نبودن

همه چیز ما را در بر می‌گیرد

تصویر دست‌های آن زن
            وقتی در موهای آن مرد فرومی‌رود،
                      حال‌م را به‌هم می‌زند.

خنده ای خفیف

در شانه های سفیدت

آهسته می تپید

آهسته وحشی می شویم ...

لای عقربه ها ماندیم و شکستیم

از هوش رفته بودم

شاید هم مرده بودم

هرچه بود اما

اکنون تنم را حس می‌کنم

آدم وقتی با یک مرد همسردار دوست میشه نباید ریمل بزنه

پ.ن : اگه گفتین مال کدوم فیلمه ؟

بوی تن ِ آب...

بوی تن ِ آب
در بستر تهی بی‌تابم می کند
ای آغوش‌های برهنه و بیزار!
در کودکی ِ خاک چه می‌گذرد؟

عجیب می شوی...

با چشم‌های خواستن از تن
برهنه می‌شوی   عجیب می‌شوی
برهنه می‌شوم   عجیب می‌شوم
و در سوالی حیوانی می‌مانم:
انسان برهنه تنها نیست
هیچ انسان عجیبی تنها نیست.